Do tej pory nie obchodziliśmy Halloween. Ale w tym roku pomyślałam: dlaczego nie? Dzisiejszy wieczór zapowiada się strasznie! Otwieramy skrzynkę z potworami.....
Piękne zdjęcia. Mój trzylatek ma jakiś uraz do tych dekoracji. Ostatnio rozpłakał mi się na poranku dla dzieci z halloweenowym motywem przewodnim i musieliśmy wyjść. Nic na siłę. Ja zresztą też nie przepadam za tymi klimatami.
Przyznam, że ja za halloween też jakoś zbytnio nie przepadam, ale mam wrażenie, że z roku na rok jest go coraz więcej. Ma stałe zadomawia się w przedszkolach i szkołach
:-) U nas też się pewnie będzie działo! Moje urwisy przygotowały moc atrakcji z gadżetami zakupionymi w sklepie ze śmiesznymi rzeczami. A nasze dynie wydrążone od 2 dni, wieczorami świecą swymi zębami. Są dwie bo mamy dwóch synów i każdy musi mieć swoją! :-) pozdrawiam!
Piękne te dynie, i babeczki, i książka, nie mówiąc o małej czytelniczce :) My też świętowaliśmy, choć nie tak ambitnie :) w każdym razie dzieci zebrały mnóstwo cukierków, które teraz trzeba będzie częściowo upłynnić.... :)
Dopóki najstarsze dziecko nie poszło do szkoły, to tematu w ogóle nie było :) no a teraz, żadnych szans, choć ku mojemu zaskoczeniu, to całkiem sympatyczne święto :)
Zajrzałam dzisiaj do domku z książkami i bardzo mi się spodobało. Można tu znaleźć mnóstwo atrakcji. Niespodzianki na Halloween cudowne, szczególnie te babeczki:) Najmocniej jednak zachwyciła mnie pewna mała osóbka ze złotymi włoskami i choć nie odnalazłam Jej imienia (ogrom materiału do czytania) pomyślałam, że mieszka w podobnym do Jeremiego domku. A Jeremi to mój wnuk, dla którego piszę wierszyki i bajeczki. Jeremi mieszka w książkowym ulu, bo jego mama pszczoła Maja, tak jak Ty Joanno, też kocha książki. Bardzo dziękuję za komentarz do Kałużniaków:) Bardzo lubię kiedy ludzie czytają moje wierszyki,bo po to je piszę. Będę do Was zaglądała, jeśli tylko ogarnę nieco tajniki blogowo-internetowe;) Elżbieta Pawlina
Piękne zdjęcia. Mój trzylatek ma jakiś uraz do tych dekoracji. Ostatnio rozpłakał mi się na poranku dla dzieci z halloweenowym motywem przewodnim i musieliśmy wyjść. Nic na siłę. Ja zresztą też nie przepadam za tymi klimatami.
OdpowiedzUsuńPrzyznam, że ja za halloween też jakoś zbytnio nie przepadam, ale mam wrażenie, że z roku na rok jest go coraz więcej. Ma stałe zadomawia się w przedszkolach i szkołach
Usuń:-) U nas też się pewnie będzie działo! Moje urwisy przygotowały moc atrakcji z gadżetami zakupionymi w sklepie ze śmiesznymi rzeczami. A nasze dynie wydrążone od 2 dni, wieczorami świecą swymi zębami. Są dwie bo mamy dwóch synów i każdy musi mieć swoją! :-) pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńzazdroszczę tych świecących dyni! U nas nikt się nie chciał podjąć wyzwania wydrążenia dyni
Usuńw Halloween najbardziej lubię to, że jak się dynię wydrąży to z miąższu wychodzi pyszna zupa, placek i babeczki. jest potem czym to święto uczcić :)
OdpowiedzUsuńoj, ja też lubię dynię na talerzu:) bardzo!
UsuńNie mogę się doczekać!!!!
OdpowiedzUsuńu was widziałam świetny lampion!:)
UsuńPiękne te dynie, i babeczki, i książka, nie mówiąc o małej czytelniczce :) My też świętowaliśmy, choć nie tak ambitnie :) w każdym razie dzieci zebrały mnóstwo cukierków, które teraz trzeba będzie częściowo upłynnić.... :)
OdpowiedzUsuńmieszkając w Stanach od Halloween chyba zupełnie nie da się uciec:)
UsuńDopóki najstarsze dziecko nie poszło do szkoły, to tematu w ogóle nie było :) no a teraz, żadnych szans, choć ku mojemu zaskoczeniu, to całkiem sympatyczne święto :)
UsuńZajrzałam dzisiaj do domku z książkami i bardzo mi się spodobało. Można tu znaleźć mnóstwo atrakcji. Niespodzianki na Halloween cudowne, szczególnie te babeczki:) Najmocniej jednak zachwyciła mnie pewna mała osóbka ze złotymi włoskami i choć nie odnalazłam Jej imienia (ogrom materiału do czytania) pomyślałam, że mieszka w podobnym do Jeremiego domku. A Jeremi to mój wnuk, dla którego piszę wierszyki i bajeczki. Jeremi mieszka w książkowym ulu, bo jego mama pszczoła Maja, tak jak Ty Joanno, też kocha książki.
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję za komentarz do Kałużniaków:) Bardzo lubię kiedy ludzie czytają moje wierszyki,bo po to je piszę. Będę do Was zaglądała, jeśli tylko ogarnę nieco tajniki blogowo-internetowe;) Elżbieta Pawlina
do książkowego ula zaglądamy często i podglądamy co tam Jeremi podczytuje:)
Usuń